سروش هشترود

آیا ضرب و جرح روح و روان هم تاوان دارد؟آیا به شکایت مصدومان روح و روان رسیدگی می‌شود؟دانشجوی دانشگاه هنر تهران است، روز سه شنبه مورخه ۱۴۰۲/۰۸/۱۷ مقارن ساعت ۱۱:۳۰ صبح حین عبور از عرض خیابان (روبروی دانشگاه امیر‌کبیر و نبش تقاطع خیابان بزرگمهر و ولیعصر)، به طور ناگهانی با یک خودرو سواری ال نود سفید رنگ پلاک شخصی که با شتاب و سرعت بسیار زیاد و رانندگی نامتعارف و خلاف جهت لاین ویژه در حرکت بوده، مواجه می‌شود و با اینکه به لطف خدای متعال از یک تصادف حتمی جان سالم به در می‌برَد، اما توسط سرنشینان آن خودرو که ۴ نفر لباس شخصی‌اند، مورد توهین و تحقیر و هتاکی و فحاشی رکیک غیرقابل بیان (کو....ی، بچه کو....ی، مادر ج....) قرار می‌گیرد و او نیز در پاسخ به وقاحت آنها مجبور می‌شود جوابشان را بدهد و می‌گوید "خودتونید". عجیب‌تر از آن همه بی‌نزاکتی و ادبی این است که آنها فقط به همین دلیل از خودرو پیاده شده و او را تا داخل محوطه دانشگاه تعقیب نموده و با دو نفر از نیروهای محترم حاضر در گیت نگهبانی دانشگاه نیز درگیر شده‌ و آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و مصدوم می‌کنند. به همین سادگی! (تو که "خودتی" را برای خود نمی‌پسندی، چطور دیگری را به سیل فحش می‌بندی؟)گفتنی‌ست که آنها همانجا خود را مأمور سازمان آب معرفی می‌کنند ولی با پیگیری حراست دانشگاه و حضور پلیس و معاون محترم کلانتری معلوم می‌شود که آنها از پرسنل نیروی انتظامی‌اند!از آن روز به بعد - با اینکه عبارت مشهور "نیروی انتظامی مظهر امنیت و آرامش است" در ذهنم رژه می‌رود، -که البته سهم عظیم پرسنل خدوم و زحمتکش آن نهاد گرانقدر در تأمین امنیت و آرامش بر کسی پوشیده نیست- اما آرامش و امنیت از فرزندم و دیگر اعضای خانواده سلب شده است و با مشاهده‌ی رفت سروش هشترود...

سروش هشترود...